Pierwszym znakiem tożsamości narodu albo jego cząstki ? jest właśnie język. Taki znak stanowi nasza ginąca gwara, która nie jest zniekształceniem literackiej mowy, lecz stanowi włókno pierwotnego pnia dzisiejszej polszczyzny.
Słowniczek
acyk ? haczyk
bajkowaty ? niezły, nielichy, znośny
batarejka ? latarka kieszonkowa na baterię
bełwan ? bałwan, głupiec
bielaska ? staw, bagno, bagienko
bojka ? drewniane naczynie (urządzenie) do ubijania masła ze śmietany
bondka ? bochenek (bonda ? narośl, opuchlizna)
brykać ? skakać
bułtnoł ? skoczył do wody, zanurzył się, dał nurka
bursa ? portmonetka
ceber ? szerokie, niskie naczynie z klepek drewnianych
chlobie ? siorbie,je coś rzadkiego
chnipie ? zaczyna płakać, niby płacze (po cichu, czasem udając)
choremzda ? chorowity
chto ? kto
cieleban ? cymbał, nierozgarnięty
cierlica ? narzędzie do tarcia lnu (do przełamywania podsuszonych łodyg)
costek ? czosnek
cybula ? cebula
cyby ? gołe nogi
dek ? dach
dokiela ? dokąd
drapka ? stara miotła (zdarta)
dzie ? gdzie
dzieza ? drewniane naczynie do ciasta chlebowego
farfał ? trudno (w znaczeniu: jeśli nie, noto już trudno...)
fela ? wada (felowny ? z wadą)
flancy ? sadzonki
giełgotać ? bełkotać (w odniesieniu do dziecka: gaworzyć)
giemba ? twarz, gęba
giry ? nogi (na nogi mówiono też koperślacy albo kopeły)
goźdź ? gwóźdź
gruziel ? gruda ziemi (taka zep można było gruźlem pęknąć ? żeby można było tą grudą ziemi rzucić)
jecnica ? jajecznica
jeglaska ? świerk
jegniak ? jagnię
jek ? jak
jendor ? indor
jeroplan ? samolot
jestuj ? jest
jon ? on
kamas ? but, trzewik (stare, zniszczone kamasy ? to skorzni)
kargoleć ? ziębnąć, marznąć
kasierować ? szorować, myć
kiziak (kiziuk) ? źrebak
kopny ? sypki głęboki śnieg
korowaj ? tort weselny
kruzyk ? kubek
kuca ? wnęka przy piecu kuchennym (pod murkiem)
kul ? olbrzymi snop słomy (takie snopy wiązano po wymłóceniu zboża)
kuzden (kozden)? każdy
latoś ? tego roku, w tym roku
legat ? leń
letki ? lekki (albo ? w znaczeniu moralnym ? łatwy, pusty)
łonskie ? zeszłoroczne
masina ? maszyna, samochód; płyta kuchenna
merga ? mruga
mieta ? rzuca na boki, kiwa
naduć ? nadmuchać (duje ? wieje), napełnić
nalaz ? znalazł
nazad ? z powrotem, do tyłu (mówiono też: curyk)
naziem ? na ziemię
nima ? nie ma
nosowka ? chustka do nosa (także: śniptuch)
obsukać ? oszukać
odliga ? odwilż
okrasa ? omasta(np.skwarki i tłuszcz do zupy)
oładzi (oładki) ? placki
pałatki ? namioty
po puciemku ? (coś robić) kiedy jest już ciemno
po uscupku (po poscupku) ? po omacku; macając, dotykając
pomer ? umarł, zmarł
psiak ? grzyb niejadalny
rezyka ? granda, zabawa
roździawa ? gapa
sagan ? gar
sianc ? szansa
siulak (korsiun) ? jastrząb
skiela ? skąd
skowera- skąpy
stela ? stąd
śpik ? sen, senność
śpuk ? ten, który śpukuje ? szuka, przewraca, szpera, stuka (śpuk przychodził najczęściej nocą i była to dusza pokutująca)
tamuj (tamoj) ? tam
tołk ? rozsądek
w trymiga ? raz-dwa, szybko
wek ? precz (wyrzucić precz)
wymerany ? wybrudzony, umazany
wyrasić ? przestraszyć, wystraszyć
zagwozdka ? problem do rozwiązania
zegawka ? pokrzywa
znarocny ? specjalny (znaroku ? umyślnie, celowo, specjalnie)
zywiuscy - żywotny
Bibliografia
1. Bacewicz J. "Podstawy wiedzy regionalnej ziemia suwalska" Słobódka 2002, Wydawnictwo "Siew"
Tworzenie stron internetowych